فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 3، شماره 2، تابستان 89 ، شماره پی در پی 8

ابراهیم گلستان ، پایه گذاری نثری نوین

صفحه (0 - 0)
شیرزاد طایفی،علیرضا پورشبانان
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
ابراهیم گلستان بعنوان یک نویسنده و رمان نویس، تاثیر ملموس و مشخصی بر نسل نویسندگان پس از خود گذاشته است. نوع نثر موزون، آهنگین، شاعرانه و متشخص او که از سویی تحت تاثیر نثر زیبا و آهنگین گلستان سعدیست و از سوی دیگر متاثر از نویسندگان آمریکایی همدورﮤ او همچون همینگوی است، در مجموعه های داستانی آذر، ماه آخر پاییز، شکار سایه، جوی و دیوار و تشنه، مد و مه و داستان بلند خروس شکلی خاص و متکامل میگیرد که با برداشتهایی ذهنی و زبانی از سوی نویسندگان بعد از خود مواجه میشود؛ بگونه ای که میتوان گفت گسترﮤ زبان حاکم بر ادبیات داستانی امروز و ایجاد شگردهای برخورد با زبان، همچون خلق فضاهای موزون و شاعرانه در بافت زبان، سرچشمه ای حقیقی و آشکار در آثار ابراهیم گلستان دارند. در این مقاله سعی بر آنست تا با مرور ویژگیهای خاص سبکی ابراهیم گلستان و نحوﮤ تاثیر پذیری او از دیگر نویسندگان قدیم و جدید، نوع تاثیرگذاری او بر فضای ادبی معاصر در ایران مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.

کلمات کلیدی
ابراهیم گلستان , ادبیات , داستان نویسی , گلستان سعدی , همینگوی